Jos Smit
Bijeenkomst op 26 januari 2023.
Aanwezig 22 leden.
Na binnenkomst en gezellig samenzijn in de bar, riep snipverkouden voorzitter Hylke van der Gaast ons rond 17.45u naar de zaal, waar we ons posteerden rond het beeldscherm.
Het was de beurt aan Jos Smit om ons te vertellen over zijn leven en werken tot heden. Dat begon hij met uit te spreken hoe blij hij was om deel uit te mogen maken van het roemruchte Friese volk
Jos Smit werd geboren in Grootebroek in West-Friesland in het jaar 1950. Daar was zijn grootvader een bedrijfje in fietsen, autoreparaties, schuitmotoren en taxi’s begonnen.
De garage Smit startte officieel in 1948 in een oude boerderij, daar werkte bijna de hele familie. In 1950 gingen beide zonen Smit uit elkaar met een eigen bedrijf. Jos’ vader ging door met automobielen, schuitenonderhoud, landbouwwerktuigen en het benzinestation. Zijn broer deed de rest, waaronder het taxivervoer. Omdat zoon Smit, vader van Jos, de notabelen in het dorp kende door het onderhoud aan hun auto’s, had hij korte lijntjes toen hij wilde uitbreiden.
Dat werd midden in de landerijen naast de vaart voor de schuiten naar de kassen waar hij een huis met garage en pomp liet bouwen. Dat was lucratief omdat hij vrachtwagens van diesel kon voorzien en motoren in de schuiten kon inbouwen en onderhouden. Daarvoor werd later een grote helling gegraven, waar de jonge Jos en zijn vrienden veel plezier hebben beleefd. Ook was dit het eerste Quick-fit station van Noord-Holland.
Jos’ vader overleed al op jonge leeftijd in 1967. Toen heeft Jos met instemming van zijn familieleden het bedrijf voortgezet. Grootebroek breidde steeds verder uit, als overloop van Amsterdam: in luttele jaren ging de plaats van 4.500 naar 21.000 inwoners. Ook de garage breidde uit met Fiat en Lancia en grote hoeveelheden auto’s rond het bedrijf. Op een gegeven moment was de ruimte op. Jos liet zijn oog vallen op een noodschool achter het bedrijf, die later toch vervangen zou worden door een definitief gebouw. Na een brand in dat gebouw heeft Jos het hele terrein gekocht voor uitbreiding, met de voorwaarde dat de noodschool mocht blijven staan tot de nieuwe school klaar was. Er zijn toen in de jaren 80 een showroom gebouwd en een, in goed Nederlands, carwash roll-over.
Eind 1999 heeft Jos het garagebedrijf gesloten, want internet, veel bedrijven eromheen en hoge kosten waren hem teveel van het goede. Zijn uitspraak: “Als kapitein kun je niet op twee schepen varen”. Hij ging zich concentreren op autowassen en benzinepomp. Dat werd ondergebracht in Smit Vastgoed.
Inkomsten in muntgeld uit de automaten werden aan het eind van de maand in vele en grote emmers door Jos naar de bank getransporteerd.
Omdat zijn bedrijf aan een vaartje lag was ook de inkomstenbron uit de pleziervaart niet te versmaden. Op de brug over de vaart stond dan ook “Koek en Zopie”. Een “mega goudbrenger”, volgens Jos, evenals de inkomsten van de 3.500 leerlingen uit de school achter het bedrijf. Het enige nadeel is de rommel die de leerlingen naast de afvalbakken smijten. Daarbij had hij een personeelsbestand van 40 à 50, meest vrouwen, geleid door een paar dames, die hem nooit in zijn vakantie lastigvielen. Want Jos had hun gezegd: “Ik ga op vakantie, maar degene die mij belt is gelijk ontslagen” Niemand belde ! Zelfs een hondenwasmachine kwam erbij: hond erin, tientje erin en de hond schoon eruit.
De luchtfoto’s uit de diashow van Jos laten zien hoe als een legobouwdoos de gebouwen met omgeving steeds meer, groter en ruimer werden.
De laatste jaren werd het benzinestation onder zijn naam door Shell geëxploiteerd. Het is nog steeds de concessie van Jos, maar verder heeft hij er weinig bemoeienis meer mee gehad. Omdat hij inmiddels plannen had en uitgevoerd om naar Bolsward te verhuizen heeft hij nu de concessie verkocht aan Shell. Als alles volgens plan is verlopen is dat de dag na onze bijeenkomst vastgelegd. Daarmee komt een eind aan Smit Vastgoed en volgt het begin van Smit Beheer. Nu gaat Jos leuke dingen doen met Els, zijn vrouw.
Jan J. Sangers