Fûgelfrrij

Bezoek aan de Boerencamping Fûgelfrij van de fam. Ykema te Hichtum op 29 sept. 2022.

Hoe sterk is de eenzame fietser, die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind, zichzelf een weg baant? Boudewijn de Groot.  Zo zal onze voorzitter zich gevoeld hebben, zwoegend door het vlakke, winderige, groene landschap, fietsend langs de Harlinger vaart, om dan  via de kerk op een terp, centraal in Hichtum, uit te komen op de boerderij/ camping “FÛGELFRIJ’’ van de Ykema’s.

 

Opgewacht door Anne Piet en Durk, duidelijk herkenbaar aan hun veiligheidsshirts, om het wagenpark naar hun parkeerplaatsen te dirigeren. Durk voerde zijn taak, als nieuw activiteiten lid, voortreffelijk uit. De laatste gasten uit Wommels e.o.  druppelden binnen, met in hun/het midden, Hendrik Kuiper, een nieuw lid, omringd door de “oude”, waakzame  Probusleden.

Sita en Yke en de stabij Selma verwelkomden ons in de recreatiezaal, waar wij aanschoven aan een lange tafel  en voorzien werden van koffie met gebak. De keus viel op koffie, aangezien zij geen horeca vergunning hebben. Dit wordt onder­vangen door  de campinggasten zelf, die in dat etablissement z.g. Amerikaanse feesten organiseren en zelf hun favoriete drankjes mee nemen om de avonden op te vrolijken met muziek en dans en natuurlijk goede, inhoudelijke gesprekken onderling. Dat is heel wezenlijk voor Sita. Onze voorzitter gaf het woord, na een korte uitleg over Probus en de leden, die allen een ZEER BELANGRIJKE TAAK IN DE MAATSCHAPPIJ (smiley) hadden vervuld, aan de familie Ykema. Sita keek haar man aan en  nam direct het woord tot zich en sprak ons fûgelfrij toe. Logisch dat zij dat doet, want een vrouw is spraakzamer, haar leesvaardigheid staat op een hoger niveau. Dat komt, omdat er veel meer verbindingen in de hersenbalk zijn tussen de 2 hersenhelften, waar aan de ene kant de spraakfunctie zetelt en aan de andere kant het kenniscentrum (iets voor de genderdiscussie).

 Sita vertelt.

de Friese naam van de camping “ Fûgelfrij “, die past bij de omgeving, waar je je in niemandsland waant  van de rust, van het gezelschap van de dieren, van de mensen op de camping en… het is simpel vertaalbaar in het Duits “fügelfrei”.  Ondergetekende stelde een intelligente(?) vraag, aangezien er geen vogel te bekennen was, of het een vogelvrij gebied is, ook i.v.m. de ophokplicht van de scharrelhennen, die dat dan niet nodig hebben. Mao heeft dat ooit ook verordend in China om de mussen te elimineren. Zij vraten het graan op. De bevolking gehoorzaamden noodgedwongen en roeiden alle nesten uit en schoten de vogels van het dak. Het onvoorziene gevolg was desastreus. Het volgende jaar was er een grote hongersnood, doordat de insecten en sprinkhanen niet ten prooi vielen aan het gevogelte. Het resultaat was, dat  ze de oogst opvraten. Er was toen nog geen Remkes, die de dictatuur vooraf op Mao’s  foute uitgangspunt wees! 

 

 

 

 

 

 

De geschiedenis in hoofdlijnen; samen in 1998 begonnen met de boerderij van 13 ha. met koeien en 600 mestvarkens. Maar Yke, als echte koeienboer, wilde uitbreiden, maar de investeringen hielden dat tegen. Ook het werken met die vele varkens was erg intensief en het vele medicijngebruik om alles gezond te houden ging zich tegen hem keren. Het roer ging om en besloten werd om van gangbaar naar biologisch te gaan. In 2002 gaan de koeien/varkens  weg. Hiervoor in de plaats komt er  een camping.  Sita’s droom wordt verwezenlijkt. In het begin 15 en nu 32 standplaatsen voor caravans etc.; 110 schapen, wat ook nageslacht met zich meebrengt; 300 scharrelkippen in de varkensstal ondergebracht, wat moest  uitgroeien  tot 3000 van het pakstation van de eieren, omdat in het 1ste geval van 300 financieel het inpakken niet interessant was. 2011 was een rampjaar. Salmonella in de kippen. Dus alles werd geruimd, hetgeen ook voor henzelf geestelijk een aanslag betekende en financieel kostte hen dit ook nog 7 ha. land. De overdracht van het virus vindt o.a. plaats door het schoeisel  van de bezoekers, wat betekent dat groepen, klassen niet meer in de stal welkom zijn. Ekke, onze Probus huisarts, vertelde nog dat de bacterie bij de mens (galblaas) ook gevaarlijk is. Kippen houden is een vak apart. Voorheen werden de kippen opgefokt in donkere stallen, wat legstress veroorzaakte als de kippen in het licht kwamen. Door veranderde inzichten nu in (ver)lichte stallen gehouden. Toch, doordat de kippen i.v.m. de vogelgriep steeds binnen verblijven, moeten ze alsnog  wennen aan het heldere licht buiten van de uitloop. Hebben de kippen dat ook, het fûgelfrije gevoel als ze buiten vertoeven. In ieder geval hebben ze hun snavel nog. Dat heeft gemakshalve wel voordelen als ze het biologische kippenvoer uit Oekraïne, zoals erwten, soja, granen, maïs, lupine oppikken. Om een schaal rondom het eiwit te fabriceren, krijgen ze schelpengrit toegevoegd. De kip verblijft 14 maanden op het bedrijf om dan in Dronrijp als soepkip te eindigen. Oane Kievit ( vrije vogel!) verkocht eertijds deze dikke slachtkippen in het café voor  een rijksdaalder. Ons hele gezin is er groot mee geworden. Alleen ze moeten wel 1 a 2 uur liggen pruttelen op het gasfornuis.

-Fûgelfrij betekent voor hen afscheid nemen van 1.  VEKABO, een campingorganisatie, die boekingen etc. regelt, maar  die hen alles uit handen wil nemen tegen een behoorlijke vergoeding wel te verstaan. Dat kunnen ze zelf ook.  -2. De coöperatie die de eieren ophaalt  en de aantallen onvoldoende vindt. Nu verkopen zij de biologische eieren zelf via hun winkel, maar vooral in hun EICEL. Het loopt storm. Net zoals de camping, die steeds volgeboekt is. 
Op 15 oktober gaat de camping dicht. Eindelijk weer echt fûgelfrij voor Sita en Yke. Alhoewel, de winkel blijft open, de Eicel moet gevuld worden,  de ziekte van Sita is ongewis. Toch blijven ze beiden optimistisch en opgewekt in het leven staan en altijd, ondanks alle tegenslagen, de moed erin houden.  Afgelopen winterseizoen hebben ze NY BEGJIN gebouwd. Een compleet nieuw sanitair gebouw met zonnepanelen, warmtepomp en vloerverwarming. De fietsen kunnen daarmee ook opgeladen worden, die in de schuur gestald worden. Als ze echt in nood komen in de energiecrisis, hebben ze een monsterachtige aggregaat als achterwacht.

Hielke bedankt hen namens ons met de levensfilosofie ; besykje grut te wêzen yn lyts te bliuwen. Tijdens het diner kwam lief en leed binnen Probus nog ter sprake.

Het verslag begon met een lied. Eindig ik nog met een lied? Sita zet in, in de romte fan Fertier; En van je hela, hola, houdt er de moed maar in.

Verslag; Oege

 

Enable Javascript